süper soru aslında hepimiz bunu öğrenmeye çalışıyoruz sürekli
Bununla ilgili bir makale çevirmiştim:
http://www.yelkenkanat.com/yazilar.php? ... show&id=11
(Kusura bakmayın biraz uzun...)
Bunun dışında ben yelkenkanat'la termik dönmenin ip uçlarından bahsedebilirim, en çok onunla uçuyorum çünkü.
1. Önce termiğin nerede olduğunu tahmin etmek lazım. En kolayı civarda uçan bir kartal, şahin, leylek gibi kuşları izleyebilirsin. Genelde hep kaldırıcılarda dolaşırlar. Kanat çırpmazlar çok tembeldirler
Eğer böyle bir imkan yoksa iki ihtimal var:
---1: Yere yakınsan koyu renkli tarlaların rüzgar altında kalan tarafları, aralıklı ağaç kümelerinin rüzgar altı tarafları, tarlaların yollarla kesiştiği yerler güçlü termik kaynaklarıdır. Mesela sık ağaçlık olan bir yer yerine aralıklı ağaçların olduğu yerler daha iyidir. Çünkü ağaçların arasında kalan hava kütleleri hem ağaçlar sayesinde rüzgardan korunurlar hem de sabit durdukları için güneş etkisi ile topraktan ısı alırlar. Sonra bir sebepten oradaki hava kütleleri yerden kopmaya başlar ve direk asansör olur
Bakınız: Kayseri Alidağ'da benzinliğin karşısındaki ağaç kümeleri.
---2: Bulutlara yakınsan çok şanslısın demektir. En yakın buluta hemen yanaş. Bulutların rüzgara karşı olan taraflarında kaldırıcı ve rüzgaraltı taraflarında da genelde bastırıcı olur, bazen heryerinde kaldırıcı olur. Bunları bilerek bulutlara yaklaşabilirsin. Bir de bulutun tabanına yaklaşınca aniden kaldırıcı güçlenebilir. Dikkat! "Bulut Çekimi".
Bu esnada unutma ki rüzgar termiği estiği yöne doğru eğer. Yani 15 km rüzgar eserken termiği koyu renkli tarlanın tem üstünde değil biraz rüzgar altı tarafında aramalısın. Aynı şekilde bulutun rüzgara karşı olan tarafında aramalısın.
2. Karşılaştığın şeyin termik olduğuna emin olmak lazım. Havadaki türbülanstan darbeden dolayı kanat kısa süreli olarak yükselebilir. Veya karşılaşılan termik çok küçüktür. Buna karar vermek için kaldırıcı başladıktan sonra duruma göre 3 ila 5 saniye sayıyorum. Eğer kritik durumdaysam ve mutlaka yükselmem gerekiyorsa
2 saniye sayıp keskin bir yatış açısıyla dönüşe başlıyorum. Burada termik soldaysa yükselme esnasında kanadı sağa doğru yatırır, eğer sağdaysa kanadı sola doğru yatırır. Sen de buna göre hangi tarafa doğru dönmen gerektiğini anlayabilirsin.
4. Dönüşe başladım ve termiğin orta noktasının neresi olduğunu anlamam gerekiyor ki termiği ortalayıp maksimum derecede faydalanabileyim. Burda vario çok faydalı hale geliyor işte. Diyelim ki dönüş esnasında bir yerde kaldırıcı güçlenirken diğer tarafta zayıflıyor hatta çöküşe geçiyorum. Bunun sebebi termiğin bir içine giriyorum bir çıkıyorum. Bu durumda döndüğüm çemberi kaldırıcının en güçlü olduğu yere doğru taşımalıyım. Diyelim ki sağa doğru dönüyorum, en iyi yükseldiğim esnada dönüş çemberinden dışarı doğru yani sola doğru bakıyorum ve uzakta yerde sabit bir nokta belirliyorum. bu kez sağa doğru dönüşe devam edip o belirlediğim sabit noktaya doğru döndüğümde ( yani 270 derece döndüğümde ) kısa bir süre kanadı düz götürüp sonra tekrar sağa dönüşe devam ediyorum. Bu şekilde çemberi termikler tam çakıştırmaya çalışıyorum. İlk başta biraz kafa yormak gerekiyor ama sonradan bu olay alışkanlık haline geliyor.
3. Bir kural da şu: Diyelim ki bir termik buldun ama çok zayıf. Yani ne yükseliyorsun ne çöküyorsun. Eğer gözünle görebildiğin ve daha iyi yükseleceğine emin olduğun bir yer yoksa şu an bulunduğun yerden sakın ayrılma. Termikler genelde ufak tefek kaldırıcı baloncukların yerden kopmasıyla başlar ve ardından kocaman bir baloncuk kopar
. Yani o seni yükseltmeye yetmeyen baloncukların ardından kocaman bir termik gelme ihtimali çok yüksektir. Bunu başımdan geçen ufak bir olayla örnekleyebilirim: Miğre dağından kalkış yaptım ve daha önce 2200 metreye yükseldiğim kayalık burun tarafına gittim. Ama giderken sürekli bastırıcı vardı. Zar zor kayalık tarafına ulaştım ve ufak bir termik buldum. Çok yavaş yükseliyordum. Vazgeçip inişe gitmek yerine bu ufak termikte biraz oyalanmayı tercih ettim. 15 dakika sonra 1800 metrede bulut tabanındaydım ve sadece güneş battığı için inmek zorunda kaldım.
