Yer: Manisa-Akhisar 350 mt.
Tarih: 2006 Aralık
Malzemeler: Freex Sun, Cygnus harness (air protection), Lazer kask (Çenelikli)
Hava Durumu: Sıfır rüzgar
Take-off: dar ve kısa, sonrası kayalık yani kalkışın buraya gelmeden yapılması gerekiyor.
Bir aralık soğuk kış gününde EHAVK (Ege Üniversitesi Havacılık Kulubü) olarak Manisa-akhisar yolu üzerindeki radyo vericilerinin olduğu tepede eğitim uçuşuna gitmiştik. Sabah erken saatlerde başladığımız uçuşa saat 11:00 civarında kişi başına 2 sortiye tamamlamıştık. İlk iki uçuşum DHV1 sertifikasına sahip Sky Fides 2 ve cygnus harness ile yaptım.
Sonrasında kazamı yaptığım Sun kanadı ve cygnus harness ile uçacaktım. Rüzgar 0 dı. Hatta çok hafif arkalı da esebiliyordu (Yerel rüzgar karşıdan rotor durumu söz konusu değil). Doğal olarak eğitmenim çok iyi koşmam gerektiğini söyledi. Ben de öyle yapmaya çalıştım. Uçuş için okey aldıktan sonra kanadı tepeme getirdim. Çok iyi koşmama rağmen (%0) frenle; (%25) fren yaptıktan sonra kanat cm lerle ölçülecek kadar ayağımı yerden kesti. fakat take off un bitimi kayalıklarla dolu olduğundan ve malzemenin de biraz eski olmasından kaynaklı olarak (kumaş geçirgenliğinin arttığını ve glide ının düştüğünü tahmin ediyorum) kayalıkların üzerine iniyorken ayağım takıldı yüz üstü olarak yumuşakça bir kayaya ağız ve çene bölgemi çarptım. Kaskta veya üzerimde herhangi bir şey olmadan yüzümden bir anda kan fışkırdığını gördüm. Sonrasında ağzımda da dişlerimin kırıldığını hissettim. Tabii kırılan dişleri elime alıp attım. Halen daha üst dudağımın parçalanmış olduğunu hissetmiyordum. Üst 2 dişim yaklaşık bir 45 derece geriye kaymıştı çarpmanın etkisiyle. Velhasıl eğitmenlerim ve kulup arkadaşlarım ile tedavimin yapılması için hastaneye gittik ve gerekli dikme işlemlerini şans eseri bir plastik cerrahı da bularak temiz bir şekilde Ege üniversitesi hastanesinde yaptırdık. Kazanın etkilerini her aynaya bakışımda görüyorum. Şu anda da çok iyi bir iyileşme kaydettim fakat dudağımdaki iz yüzünden ufak bir plastik operasyon geçirmem gerekiyor. Birde çene travması yüzünden ve dişlerimin kapanma eğilimi değiştiğinden 3 senedirde ortodontik tel tedavisi görmekteyim.
Kaza aslında çok basit denebilecek bir kazaydı. Yani koşarak düşmüş gibiydim. Ama burada dikkat edilmesi gereken ve yaptığım en büyük hata aslında bu kanatla uçuş yapmak istemiyor olmamdan ileri geldi. Yani altın kuralı çiğnedim. "Uçmak istemiyorsan uçma". Ben o zaman ki toyluğum ile tabi ki bu kuralı unuttum veya bir şekilde düşünmedim ve fırsat bu fırsat diyip uçtum. Burada tabii ki benim yer çalışmalarına yeterince önem vermemem ve yer çalışmasını yeterince yapmamamın etkisi çok büyük.
Çıkartılacak dersler:
- Uçmak istemiyorsan uçma,
- Yer çalışması bu işin en temeli ve sakın ha ama sakın yer çalışmasını tamamlamadan uçuş yapma. (Yer çalışmalarına yeterince zaman ayırmamıştım)
- Yeterince sana uygun ve mümkün olduğunca yeni bir malzeme ile uç. Malzemene çok özen göster ve gerekli kontrollerini yapmayı unutma.
- Aslında çok ufak bir kafa döndürme hareketi yapsaydım belki kask zarar görecekti ama bana kalıcı zarar gelmeyecekti. Çok yumuşak bir süzülme ile kayalıklara inmiştim. Yani yerde en değerli olan senin malzemendir ama onu kuşandıktan sonra en değerli olan sensin. Malzemene iyi bak onu koru ki oda seni havadayken korusun sana aynı özeni göstersin.
- Herhangi bir konuda kafanda soru işareti varsa bunu kesinlikle arkadaşların ile paylaş. Kimse sana olumsuz olmayacaktır. Çünkü burada bu sporu yaparken ortaya en değerli hazinemizi yani sağlığımızı, hayatımızı ortaya koyuyoruz.
Şu anda allaha şükür herhangi bir kalıcı rahatsızlığım (yüzümdeki dikiş izleri ve çene problemi haricinde) söz konusu değil. herkes bana halen daha yapıyor musun diye soruyor (özellikle doktor ve diş hekimleri) ve cevabım her zaman hazır...
fizana kadar...
Sağlıcakla kalın, uçuşunuz kazasız, belasız olsun...